Ons verhaal gaat verder in Apollo Bay...
Na een nachtje op de parking van een 'drive-through-bottleshop', zoiets als de drive-in bij McDonalds maar dan voor alcohol, reden we om 7u naar de lokale vissershaven. Na een wederom tevergeefse visvangstpoging van Antoine, een lekker ontbijtje in de warme ochtendzon, een nog lekkerdere warme douche in een kotje dat waarschijnlijk enkel voor de lokale vissers bedoeld is en een passage van de schaar door Silke's frou, vervolgden we onze reis langsheen de Great Ocean Road.
In onze reisbijbel 'Camps 4' vonden we een kampeerplekje in Johanna Beach dat naar de mening van de auteurs zeker een stop waard was. Ook wij delen vanaf heden deze mening. Deze kalme site vlak aan het water, overladen door zonneschijn, gaf ons de gelegenheid de was en de plas te doen. Antoine nam de camper onder handen terwijl Silke de kleren een wasbeurt gaf.
Verder was het natuurlijk weer eens tijd om de wetsuit aan te trekken, de surfplank te waxen en in de zee te springen. Hoewel de golven er hard en stevig uitzagen, kostte het Antoine enige moeite niet te verdrinken. De golven wisten zelf niet heel goed waar ze heen wilden, de stroming deed het tegenovergstelde van wat de golven deden en daarom duurde het niet erg lang vooraleer Anthony het voor bekeken hield... Better waves next time...
Inderdaad, de volgende dag waren er mooiere golven, maar regende en waaide het zo hard dat we ons even in het winterseizoen waanden. Gelukkig had onze fantasierijke dingo een prachtig dambord in elkaar geknutseld zodat we ons de hele dag in onze camper konden bezighouden. Dammen, kaarten, lezen... het heeft ook zijn charmes.
De volgende dag (zaterdag 16 oktober) zag het weer er al iets beter uit. Na een zeer gesmaakte BBQ (kip gemarineerd in rode wijn, plakrijst en geroosterde maiskolven gedrenkt in zout) ergens langs de weg en in een prachtig stukje regenwoud in Melba Gully, reden we verder naar een met Aziaten-overladen stuk Great Ocean Road: The Twelve Apostles. Hoewel we al vele dagen met zon hadden gekregen, was het weer hier een spelbreker. Storm, windvlagen tot 120 km/u en een gevoelstemperatuur van rond het vriespunt. Desondanks een geweldig mooi schouwspel waarnaar je uren kan staren.
Die avond besloten we onze kans te wagen en met een verrekijker, geleend van de tourist information centre (die trouwens overal waar we komen ontzettend vriendelijk en behulpzaam zijn), pinguins te gaan spotten vanaf de uitkijkpunten van de 12 Apostellen. Haha! Meer dan een uur in de ijzige kou en regen gestaan om dan, wanneer het bijna pikdonker was, een dertigtal minuscule gestalten vanop een veel te grote afstand van uit de zee over het strand naar hun hollen te zien waggelen.
Die nacht sliepen we op een plekje in Port Campbell waar duidelijk stond aangegeven dat het niet mocht! Pech, we werden wakker met een prachtig uitzicht over de diepe rotskliffen en een heerlijke zeebries (lees 'tornado'). Nog steeds geen politie gezien.
The next morning bestond onze ochtend uit op-de-BBQ-geroosterde toastjes met choco, ons haar en lichaam wassen met warm water uit de kraan van de BBQ en stops langsheen adembenemende uitkijkpunten:
London Bridge, The Arch en The Grotto.
Geen slecht manier om het hoofdstuk Great Ocean Road af te sluiten!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten