Nu zijn we in de Blue Moutains in een bibliotheek in Katoomba (waar het maar weer eens regent en er dus niet veel Moutains te zien vallen, laat staan blauwe) en hebben een half uurtje tijd om internet te gebruiken.
Omdat we toch een kleine zes weken perzikken en nectarinen hebben geplukt, lijkt het leuk een typische werkdag te illustreren om jullie een idee te geven wat we daar hebben uitgestoken.
Rise and shine om 5u05, regenbotjes aantrekken om niet onmiddellijk natte voeten te hebben, naar de keuken de lunch uit de frigo halen en een tasje koffie met wat muesli naar binnen werken. Om 5u40 begon de dagelijkse wandeling naar de ‘shed’ (=hal waar het fruit gesorteerd en gepakt wordt). Vanaf dag 1 hadden we onze vaste plek in de bus naast de supervisor Jay – een overactieve, halvegare, uberlelijke maar toch zalige kerel – die ons om stipt 6 uur richting de ‘orchards’ (= boomgaarden) bracht.
 |
| 5u40: op weg naar't werk |
“Put your bags on, grab a ladder, jump on a row, we want full colour all the way around, keep working while you talk,...”
 |
| Silke harde travak |
 |
Doen alsof... |
Na drie uur plukken riep Jay ‘Smoko!’, hetgeen betekende: 3 boterhammen met nutella! Na zo’n 15 minuten was het ‘back to work’ en kropen we terug de ladder op (of vielen we er af = Silke) om weer drie uurtjes gezellig tussen de boompjes te zitten en onze bazin Robyn stinkend rijk te maken.
12u: lunchtime! Een half uurtje pause. Alhoewel, na 20 minuten begon supervisor Jayons al op te jagen: “Put your sunscreen and your shoes on and get back to work”.
Nog eens drie uur later was het dan meestal knock-off en haastte iedereen zich naar de bus om zo snel mogelijk terug op de campingsite te zijn. Food and beer! De rest van de dag was, ja, gewoon wat chillen, pintje drinken, lekker koken, eten en meestal tussen 20u30 en 21u richting bedje.
Zo ziet een volledige werkdag er uit in Araluen. Toen we daar pas aankwamen werkten we 9 dagen aan een stuk met 1 dag vrij. Lekker warm (lees heet) en veel centjes verdiend.
Maar het weer is dit jaar triestig in Australie, en als de zon niet schijnt maken de pechen en nectarinen geen suiker aan, rijpen ze niet en kunnen wij ze niet plukken. Sommige dagen werkten we dus maar 5-6-7 uur en hadden we 2 dagen vrij. Gelukkig hebben we een camperke zodat we naast de wekelijkse inkopen in Goulburn of Braidwood ook tijd hadden om een citytrip te maken naar hoofdstad Canberra met een bezoek aan de War Memorial en het Belgian Beer Café (10 euro voor een Duvel alstublief!). Ook zwemmen in een waterput aan de Araluen river was is een manier om de vrije tijd daar op te vullen.
 |
| Belgian Beer |
 |
| Swimminghole |
 |
| Mooi weer op een vrije dag |
 |
| Merry X-mas van tussen de pechen! |
Ook rond kerst kregen we enkele dagen vrij. De 23ste werkten we tot de middag, waarna we getrakteerd werden op een kerstfeestje in de shed met gratis pintjes. Enkele dagen eerder had iedereen een papiertje moeten trekken met iemand anders zijn/haar naam op zodat iedereen op het feestje een cadeautje kreeg van secret santa. Anthony kreeg een agenda en koekjes, Silke een ingekaderde (cool kader van een camper met surfplank) groepsfoto die genomen was tijdens een uitstapje naar de rivier. Toen de pintjes op waren en de meesten goed aangeschoten, maakte iedereen zo snel mogelijk wat eten klaar op de campingground en vertrokken we naar de lokale pub om ons feestje verder te zetten.
 |
| Kerstfeesje in de shed! |
De volgende dag reden we met z'n allen naar de kust. Eerst wat shoppen in Batemans Bay en daarna een campspot gezocht waar iedereen zijn camper of tent kon meerzetten. De jongens maakten een plons in de zee, het 'kerstdiner' (sandwich met worstjes) werd klaargemaakt en de dag werd afgesloten met een gezellig kampvuur.
Aangezien het op kerstdag prachtig weer was, besloten we na een telefoontje naar het thuisfront de rest van de dag door te brengen op het surfstrand van Broullee. Na meer als een maand konden we nog een op onze surfplank en ons bodyboard kruipen... en dat op kerstdag... Kon erger he....
Na deze leuke kerstdagen werkten we nog 2 volle dagen op de peachfarm. Daarna namen we met tranen in de ogen afscheid van de 23 andere plukkers, waarmee we bijna 6 weken geleefd, gewerkt, maar vooral veel gelachen hebben. Bye bye peaches, hello Sydney!
 |
| Wisbey's Orchards pickers 2010-2011 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten