donderdag 7 april 2011

International Certified Open Water Divers

Hello allemaal!
Het is al weer even geleden dat we onze verhalen gepost hebben. De hoofdreden hiervoor is het feit dat we lang hebben gewacht op onderwaterfoto`s van het duiken die ons zouden worden doorgemaild door een collegaduiker. Nu zijn we een dikke drie weken verder en hebben we spijtig genoeg nog steeds niets gehoord van onze Engelse vriend. We besloten jullie dan maar het mooie verhaal te brengen zonder de prachtige onderwaterfoto`s en voorlopig enkel onze bovenwaterfoto`s en foto`s van niet digitale foto`s (van een goedkoop onderwatertoestelletje dat we gekocht hadden) met jullie te delen.
Na een verkenning van Airlie beach, en dus ook eventuele gratis slaapplaatsen, stond er een medische keuring door een duikdokter op het programma. Na een kort onderzoek van luchtwegen en oren, werden we allebei `goedgekeurd om te gaan duiken`! Een heel pak van ons hart want een zekere ongerustheid omtrent Anthony`s oren die de laatste dagen wat moeilijk deden, heerste toch ergens in ons achterhoofd. Maar goed, zoals we hier ondertussen al wel gewoon zijn: `NO WORRIES MATE` en we konden ons beginnen verheugen op haaien, nemo`s en reuze schildpadden.
De volgende dag, 10 maart 2011, werden we `s morgens in de duikschool verwacht voor onze eerste theoretische sessie van 2 uur, een hele opgave voor ex-studenten die al 6 maanden op chill-modus leven. Bij aankomst bleek dat wij de enigste ‘studenten’ waren, dus konden we ons wel verwachten aan een relaxte cursus, zeker omdat we vrijwel alles al op `t sportkot al hadden geleerd…

Na een korte middagpauze was het tijd om de zuurstofflessen op onze rug te binden en het zwembad in te springen. Na wat drills waarbij we ons masker moesten afdoen en leegmaken onder water, ons vest uit-en aandoen en wat noodprocedures moesten oefenen, bleek voor ons en de instructeur al snel dat we geen moeilijkheden zouden hebben.


Na een paar kannen Australisch bier kropen we ons bedje in op een campsite in een locale hostel. De volgende dag kregen we onze 2e en tevens laatste theorieles (de rest van de cursus was “huiswerk” haha) en zwembadsessie. Klaar voor de Pacific Ocean!!
We dronken nog een paar pinten met onze duikinstructeurs en diezelfde avond nog stapten we aan boord van ons mega zeiljacht `Anaconda ш`.




Na een kennismaking met onze medepassagiers en een glaasje schuimwijn vertrokken we de grote oceaan in. Silke voelde al snel haar maag meedeinzen op het ritme van de golven…

Na een goed nachtje in onze kajuit werden we wakker voor Whitehaven Beach, waar ons zeilschip om 23u30 voor anker was gegaan. Na een stevig ontbijt was het tijd voor onze eerste duik in de Whitsundays. Buiten prachtig wit zand en helder azuurblauw water was er niet veel te zien. Ideaal dus om onze drills in de oceaan te herhalen, zodat we in de Great Barrier Reef alle tijd hadden om onze ogen de kost te geven.





`s Middags, na al een paar uur te hebben gedobberd in de koraalzee, werden we verwend met een heerlijke maaltijd. Burrito`s en verse groentjes a volonte!
Na de lunch zette ons zeilschip koers richting Hook Island, waar we in Luncheon Bay onze 2e duik in de oceaan deden. Drie medereizigers op onze boot waren al certified divers en mochten dus ook mee de prachtige onderwaterwereld van Australie gaan ontdekken. Met z`n zessen kropen we in de zodiac die ons tot vlak aan de duikspot bracht. Nadat de instructeur teken gaf, moesten we ons allezes tegelijk achterover in het water laten rollen. Hierna daalden we zo`n 13 meter tot we temidden van kleurrijk koraal en prachtige vissen bevonden. Met ons goedkoop onderwaterfototoestelletje, dat we enkele dagen ervoor gekocht hadden, probeerden we wat foto`s te maken. De kwaliteit trekt jammer genoeg op niet veel, maar het is beter dan niks... Hopelijk mailt onze Engelsman zijn foto`s snel door…

Met z`n allen in de Zodiac


Toen onze zuurstofflessen bijna leeg waren, stegen we terug naar het oppervlak. Maar aangezien we nog niet genoeg hadden van al dit moois, ruilden we ons duikgerief in voor snorkelmateriaal en gingen we nog een uurtje snorkelen tussen de vissen.

Nadat iedereen terug aan boord van de Anaconda Ш ging, was het tijd om nog wat dieper de zee in te varen richting de wereldbekende Great Barrier Reef! Zodra we de eilanden achter ons lieten, begon de zee een heel stuk wilder te worden. Silke moest zich dan ook in het midden van het dek zetten en zich zwaar op de horizon concentreren om haar lunch binnen te houden. Bovendien begon er zich ook nog eens een dik wolkenpakket boven de oceaan te vormen waar na een tijdje enorme stortbuien uitvielen. Naar binnen (= beneden) vluchten was voor Silke en haar mede-zeeziekvriendinnetje uit Duitsland helaas geen optie. Samen de regen negeren en vooral goed blijven concentreren op die horizon…

in de regen...

Tegen de avond gooide de kapitein het anker uit in de buurt van Line Reef, waar we de nacht doorbrachten en waar we de volgende dag onze 1e duik in de Great Barrier reef zouden doen!

Na een tweede nacht in onze schommelende bedjes lagen we de volgende ochtend al om half 9 in het water te snorkelen. Wat we zagen is gewoon te mooi voor woorden! Line Reef bleek een zeer lang rif te zijn met een supersteile afgrond. Bovenaan zwommen er duizenden gekleurde vissen tussen het koraal en onderaan was er een grote zwarte diepte, het ideale habitat voor verschillende soorten haaien. Toen deze na zo`n kwartiertje snorkelen ook effectief te voorschijn kwamen, was dat toch wel even schrikken!

Whaler-shark op zo`n 10m afstand.

White-tipped-reef shark: na een helse achtervolging slaagde Anthony er in een aaike te doen :-)
Verder zagen we ook een stingray (met bijhoorende suckershark) die evengroot was als onszelf en die recht op ons af kwam gezwommen. Helaas veranderde hij van richting, net op het moment dat we een foto trokken, een foto die jullie pas kunnen zien als we ooit thuis zijn, hihi....

Na een uurtje snorkelen, sloegen we onze duikfles op onze rug, deden we een buddy-check, sprongen we weer op de zodiac en rolden we achterover het azuurblauwe water in. Deze keer daalden we tot 16 meter en opnieuw werden we getrakteerd op vele speciale vissen; butterfly fishes, angelfishes, parrot fishes, enz…







Na een goede lunch vaarden we met z`n allen naar Bait Reef, een ander rif van de meer dan 2000 km lange Great Barrier Reef. Ook hier werd er weer prachtig gesnorkeld en gedoken. Deze duik was echt cool aangezien we de hele tijd doorheen smalle gangen en tunnels zwommen, én omdat we voor het eerst Nemo zagen!





`s Avonds werd er lekkere vis voor ons klaargemaakt op de BBQ en hierna werd en nog een nachtduik aangeboden voor wie durfde. Anthony moest hier natuurlijk geen twee keer over nadenken, Silke daarentegen zag dat toch niet zo goed zitten, een beslissing waar ze natuurlijk direct spijt van had toen Anthony met geweldige verhalen terugkwam.
Het vertrekken vanop de rubberen zodiac richting een “zwart gat” in de oceaan was opzich al cool. Achterover rollen in een pikzwarte zee deed de adrenaline natuurlijk ook al stomen, maar met een zaklamp doorheen grotten en gangen zwemmen was toch wel een onvergetelijke ervaring. Op de tocht door het donker (tidididiti) kwam Anthony maar liefst zes reuzeschildpadden tegen die de nacht kwamen doorbrengen in het rustige water van het rif. Na een aanraking met de legendarische “Big Mama”, een 180 jaar oude en 2 meter lange turtle, werd het tijd om terug naar het maanverlichte oppervlak te stijgen en Silke jaloers te maken met deze net opgedane ervaringen.

Anthony maakt zich klaar voor de nachtduik

De volgende ochtend, toen iedereen nog rustig lag te slapen, vertrok het schip terug richting de Whit Sunday Islands. Het duurde nog geen 10 minuten voordat Silke zo snel ze kon de trappen opstrompelde om haar plekje op het dek in te nemen. Al snel volgden vele anderen, wiens nachtrust ook ineens verstoord werd door de golven die de boot weer lekker op en neer deden gaan. Na een paar uur varen, arriveerden we aan onze laatste stopplaats, Blue Pearl Bay. Na een half uurtje wachten, om Silke`s zeeziekzijn te laten overgaan, rolden we voor de laatste keer het water in. De zichtbaarheid onder water was duidelijk een stuk minder dan in de Great Barrier Reef, maar toch was ook dit een geslaagde duik. Onze instructeur had wat brood meegenomen vanop de boot, net als gevolg dat hele scholen vissen ons gedurende de hele duik volgden.



Eenmaal terug op de boot kregen we allemaal nog een lekkere, typisch Australische pie en daarna keerden we terug naar het vaste land.

Na een zalige douche (we hadden maar een beperkte hoeveelheid water op de boot, waardoor we ons vanaf de 2e dag al niet meer mochten douchen…) gingen we naar het duikcentrum om onze duikcursus af te sluiten met het theoretisch `examen`. Dit bleek echter een hapje te zijn. Na minder dan een half uurtje hadden we beiden ons officiele `international open water diver`-certificaat in handen!

`s Avonds sloten we dit geweldige duikavontuur af door met de bende vanop de boot wat pintjes te gaan drinken in een lokale pub…

De volgende ochtend maakten we ons klaar om aan het laatste deel van onze reis langsheen de oostkust van Australie te beginnen. Dit is eveneens het laatste deel waarin we met onze camper reizen. Wanneer we in Cairns aankomen gaan we de campervan proberen te verkopen om dan het vliegtuig op te stappen naar andere delen van Australie die we ook nog moeten gaan ontdekken…

Tot snel!

Kus,

Sil en Antoine  


Geen opmerkingen:

Een reactie posten